పని దొరకడం లేదని ఏడుస్తూ కూచునే వారి సంఖ్య రాను రాను తగ్గుతున్నట్టు తోస్తుంది. అవకాశాలను అందుకోవాలని అందరూ అనుక్షణం ప్రయత్నిస్తున్నారు. అవకాశాలు ఉన్నాయి, లోపమంతా నీ ప్రయత్నంలోనే! అంటూ అందరూ మనల్ని ముందుకు తోస్తుంటారు కూడా! అవకాశాలున్నాయి, కానీ, అవి మనకు సరిపడేవిగా ఉన్నాయా? మన పరిస్థితులను, శక్తియుక్తులను కూడా లెక్కించాలి కదా! అక్కడే ప్రయాణం మొదలవుతుంది. వెతుకుతూ బయలుదేరితే, ఇంతకుముందు ఊహించని గమ్యాలకు చేరే వీలుంది. అందుకు ఓపిక, పట్టుదల, ప్రయత్నం అవసరం!
చదువులోగానీ, మరేదయినా పనిలోగానీ పడిన శ్రమ ఊరికే పోదు. చదువుకున్న సంగతి పోయి, సరదాగా నేర్చుకున్నదేదో మనకు దారి చూపించగలదు. అందులో మనం బాగా రాణించగలం కూడా. ఇలాంటి పరిస్థితులు వచ్చినపుడు, ఆలోచనతో, నిలకడగా నిర్ణయాలు చేయవలసి ఉంటుంది. ఎక్కడో ఒక రంగంలో మన సత్తా చూపించగలిగితే, ఆ అవసరం కలిగిన వారంతా మన గురించి ఆలోచించే పరిస్థితి రావాలి. అందుకు మన కృషి మాత్రమే ఆధారం. నాణ్యత అంతకన్నా ముఖ్యం. చేయగలిగే పనులను మరింత బాగా చేసే చోటికి మనం ఎదగాలి. కొత్త పనులు నేర్చుకోవాలి. ఒక సమయంలో ఎవరికీ కంప్యూటర్ గురించి తెలిసేది కాదు. ప్రస్తుతం కాల్ లెటర్స్ కూడా ఈ-మెయిల్లో పంపుతున్నారు. అవకాశాలను వెదకడంలో అవసరమయిన శ్రమ నిజానికి శ్రమ కాదు. అది మనకోసం మనమే పడుతున్న ప్రయాస!
*కళ్లు మూసుకుని ఉంటే అవకాశాలు కనబడవు. కళ్లు తెరిచిన తర్వాత అవి కరిగిపోతాయి. నిత్యం పనిగట్టుకుని వెతుకుతూనే ఉండాలి. కనిపించిన అవకాశాల గురించి అదేపనిగా ఆలోచిస్తూ కూచుంటే లాభం లేదు. అప్లై చేయడమా, మానడమా? అన్న ఆలోచనలోనే కాలమంతా గడిస్తే చివరి రోజున ఆదరాబాదరాగా, అరకొరగా అప్లికేషన్ పంపవలసి వస్తుంది. బాగుంది, అనిపిస్తే చాలు, కాగితం పంపడమే మంచిది. నచ్చకపోతే, ఇంటర్వ్యూకే వెళ్లము! తర్వాత, బాధపడడంకన్నా ఇది మంచి పద్ధతి కదా!
*కొన్ని అవకాశాలు, రారమ్మంటూ పిలవకుండా దాగి ఉంటాయి. చాలా ఉద్యోగాల గురించి ఎక్కడా ప్రకటనలు రావు. ఈ మధ్యన రెఫరల్ పద్ధతి ద్వారా ఉద్యోగులను ఎంచుకోవడం ఎక్కువయింది. అలా మన పేరు పదిమంది గుర్తుంచుకుని రెఫర్ చేసేలాగా, పరిచయాలు, నెట్వర్కింగ్ సిద్ధం చేసుకోవాలి. ఒక ఉద్యోగిని పరిచయం చేసిన తర్వాత, అతను ఉద్యోగానికి ఎంపికయి, చేరితే, రెఫర్ చేసినవారికి కూడా ఇనె్సంటివ్ ఇస్తున్నారు. రెఫర్ చేసినవారు మంచి నెట్వర్కింగ్ గలవారుగా లెక్కలోకి వస్తున్నారు.
*చిన్న ఉద్యోగంలో ఉన్నవారు అదే కంపెనీలో పెద్ద ప్రాజెక్టులలోకి దూకడం మామూలయింది. సంస్థ పెరుగుతున్నదంటే, వెయ్యి కళ్ళతో, మనకు సరిపడే ఖాళీల గురించి చూస్తుండాలి. పనిచేసేచోట మన ‘పనితనాన్ని’ చూపుతుంటే, కొత్త అవకాశాలు మరింత సులభంగా అందుతాయి. ఒకే కంపెనీలోని వేరు వేరు విభాగాలలో అవకాశాలు వస్తుంటాయి. అక్కడ రెఫరల్ మరింత బాగా పనిచేస్తుంది.
*అన్నింటికన్నా ముందు మన గురించి మనకు తెలిసి ఉండాలి. అవకాశాలు ఉంటాయిగానీ, అందుకు మనకు ఎంతవరకు అర్హత ఉందన్నది ప్రశ్న. చేస్తున్న పనిలో ఏ అంశాలు మనకు నచ్చుతున్నాయి? ఏ పనులను మనం బాగా చేయగలుగుతున్నాము? మిగతా వారికంటే మనం ఎక్కడ పైచెయ్యిగా ఉన్నాము? మిగతావారికి చేతగాని పనులు, తెలియని విశేషాలు మనకు ఎంతవరకు పట్టులో ఉన్నాయి? మనకు తెలిసిన పెద్దవారిలో, మన గురించి మంచి మాట చెప్పగలవారు ఎవరున్నారు? లాంటి ప్రశ్నలన్నీ మన మెదడులో తిరుగుతూ ఉండాలి. ప్రశ్నలతోనే సరిపెట్టుకుంటే చాలదు. ఈ ప్రశ్నలన్నింటికీ పాజిటివ్ సమాధానాలు వచ్చేదిశగా మనం ప్రయత్నం చేస్తూనే ఉండాలి.
*మనకు చేతనయిన సంగతులతో బాటు, చేతగానివీ ఉంటాయి. బలహీనతలను కూడా గుర్తించి వాటిని గురించి కూడా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూ సాగాలి. మనంకొన్ని పనులు ఇష్టం లేక, చేతగాక తప్పించుకుంటాము. అది తప్పుకాకపోవచ్చు కానీ, ఆ సంగతి మనకు తెలిసి ఉండాలి. తోటివారు, పై అధికారులు, పెద్దలు మనలోని బలహీనతలు, లోపాల గురించి ఏమనుకుంటున్నారు? సాధారణంగా, మన సమాజంలో ఎవరూ ఇలాంటి విషయాలను చెప్పరు. కానీ వాటిని కూడా చెప్పగల వారు మన సర్కిల్లో ఉండాలి. లోపం గురించి మనకు తెలియకపోవచ్చు. తెలుసుకోవాల్సిన అవసరమూ రాకపోవచ్చు. తెలిస్తే మాత్రం, వాటిని సరిదిద్దుకునే అవకాశం ఉంటుంది.
శఅసలు మన మీద మనకు నమ్మకం ఉందా? ఆత్మస్థైర్యం ఉందా? పనులను పక్కనపెడుతూ తప్పించుకు తిరుగుతున్నామా? మనమే ఆలోచించి తెలుసుకుంటే మేలు గదా!
*కొత్త అవకాశం కనిపించిన వెంటనే దూకడం కూడా మంచిది కాదు. గోడ దొరికిన తరువాత తడికను తన్నమన్నాడు ఒకాయన! అసలు మనకు జీవితంలో ఏం కావాలి? తేల్చుకుని ముందుకు సాగాలి. ఊరు మారవలసి వస్తే కుదురుతుందా? జీతం భత్యాల విషయంలో తేడా రాదు గదా? కొత్త ఉద్యోగం నిలకడగా ఉంటుందా? అసలు అక్కడ మనం సుఖంగా కొనసాగగలుగుతామా? అక్కడ మరింత ముందుకుపోయే అవకాశాలు ఉంటాయా? అసలు అన్నింటికంటే ముందు కొత్త అవకాశం ఆసక్తికరంగా ఉందా? ఎన్నో ప్రశ్నలు! మనలో మనం, మరొకరితో వీలయితే అక్కడా చర్చించుకుని ముందుకు కదలాలి.
*కొంత అనుభవం కలిగినవారికి, చాలా అవకాశాలు కనిపించే వీలు కూడా ఉంటుంది. అప్పుడు వాటన్నిటి గురించీ వివరాలు సేకరించాలి. ఎక్కడ మనకు అనుకూలంగా ఉంటుంది? పని ఆనందం ఎక్కడ వీలవుతుంది? సంతృప్తికి వీలు ఎక్కడ? అన్నింటికీ మించి, సులభంగా అందుకోగలిగిన అవకాశాలు ఏవి? లాంటి ప్రశ్నలు ఎదురవుతాయి. కొన్ని ఉద్యోగాలలో చిక్కులుంటాయి. కానీ ముందు కనబడవు. వెళ్లిన తరువాత, తప్పు చేసిన భావం మిగులుతుంది. వెనక్కురావడానికీ ఉండదు.
అవకాశాల వేట, ఈ కాలంలో ఒకచోటికి ముగిసేదికాదు. ఉద్యోగాలు మారినందుకు మనుషుల విలువ పెరుగుతున్నది. ఒకప్పుడు పనిచేసిన చోటికే, పెద్ద స్థాయిలో తిరిగివచ్చేవారున్నారు. జాగ్రత్తగా, పట్టుదలగా, విశాల దృక్ఫథంతో ముందుకుసాగడమే! అవకాశాలు పిలిచినప్పుడు రావు. తెలిసేలా రావు. దూకుతూనే ఉండాలి. ఒకసారి అవకాశంలోకి దూకామని తర్వాత అర్థమవుతుంది.
అసలు మాట
అవకాశాలలో అపార్థాలను, అనర్థాలను చూచేవారు నిరాశావాదులు. అనర్థాలలో కూడా అవకాశాలను వెదికేవారు
ఆశావాదులు -హ్యారీ ట్రూమన్
చదువులోగానీ, మరేదయినా పనిలోగానీ పడిన శ్రమ ఊరికే పోదు. చదువుకున్న సంగతి పోయి, సరదాగా నేర్చుకున్నదేదో మనకు దారి చూపించగలదు. అందులో మనం బాగా రాణించగలం కూడా. ఇలాంటి పరిస్థితులు వచ్చినపుడు, ఆలోచనతో, నిలకడగా నిర్ణయాలు చేయవలసి ఉంటుంది. ఎక్కడో ఒక రంగంలో మన సత్తా చూపించగలిగితే, ఆ అవసరం కలిగిన వారంతా మన గురించి ఆలోచించే పరిస్థితి రావాలి. అందుకు మన కృషి మాత్రమే ఆధారం. నాణ్యత అంతకన్నా ముఖ్యం. చేయగలిగే పనులను మరింత బాగా చేసే చోటికి మనం ఎదగాలి. కొత్త పనులు నేర్చుకోవాలి. ఒక సమయంలో ఎవరికీ కంప్యూటర్ గురించి తెలిసేది కాదు. ప్రస్తుతం కాల్ లెటర్స్ కూడా ఈ-మెయిల్లో పంపుతున్నారు. అవకాశాలను వెదకడంలో అవసరమయిన శ్రమ నిజానికి శ్రమ కాదు. అది మనకోసం మనమే పడుతున్న ప్రయాస!
*కళ్లు మూసుకుని ఉంటే అవకాశాలు కనబడవు. కళ్లు తెరిచిన తర్వాత అవి కరిగిపోతాయి. నిత్యం పనిగట్టుకుని వెతుకుతూనే ఉండాలి. కనిపించిన అవకాశాల గురించి అదేపనిగా ఆలోచిస్తూ కూచుంటే లాభం లేదు. అప్లై చేయడమా, మానడమా? అన్న ఆలోచనలోనే కాలమంతా గడిస్తే చివరి రోజున ఆదరాబాదరాగా, అరకొరగా అప్లికేషన్ పంపవలసి వస్తుంది. బాగుంది, అనిపిస్తే చాలు, కాగితం పంపడమే మంచిది. నచ్చకపోతే, ఇంటర్వ్యూకే వెళ్లము! తర్వాత, బాధపడడంకన్నా ఇది మంచి పద్ధతి కదా!
*కొన్ని అవకాశాలు, రారమ్మంటూ పిలవకుండా దాగి ఉంటాయి. చాలా ఉద్యోగాల గురించి ఎక్కడా ప్రకటనలు రావు. ఈ మధ్యన రెఫరల్ పద్ధతి ద్వారా ఉద్యోగులను ఎంచుకోవడం ఎక్కువయింది. అలా మన పేరు పదిమంది గుర్తుంచుకుని రెఫర్ చేసేలాగా, పరిచయాలు, నెట్వర్కింగ్ సిద్ధం చేసుకోవాలి. ఒక ఉద్యోగిని పరిచయం చేసిన తర్వాత, అతను ఉద్యోగానికి ఎంపికయి, చేరితే, రెఫర్ చేసినవారికి కూడా ఇనె్సంటివ్ ఇస్తున్నారు. రెఫర్ చేసినవారు మంచి నెట్వర్కింగ్ గలవారుగా లెక్కలోకి వస్తున్నారు.
*చిన్న ఉద్యోగంలో ఉన్నవారు అదే కంపెనీలో పెద్ద ప్రాజెక్టులలోకి దూకడం మామూలయింది. సంస్థ పెరుగుతున్నదంటే, వెయ్యి కళ్ళతో, మనకు సరిపడే ఖాళీల గురించి చూస్తుండాలి. పనిచేసేచోట మన ‘పనితనాన్ని’ చూపుతుంటే, కొత్త అవకాశాలు మరింత సులభంగా అందుతాయి. ఒకే కంపెనీలోని వేరు వేరు విభాగాలలో అవకాశాలు వస్తుంటాయి. అక్కడ రెఫరల్ మరింత బాగా పనిచేస్తుంది.
*అన్నింటికన్నా ముందు మన గురించి మనకు తెలిసి ఉండాలి. అవకాశాలు ఉంటాయిగానీ, అందుకు మనకు ఎంతవరకు అర్హత ఉందన్నది ప్రశ్న. చేస్తున్న పనిలో ఏ అంశాలు మనకు నచ్చుతున్నాయి? ఏ పనులను మనం బాగా చేయగలుగుతున్నాము? మిగతా వారికంటే మనం ఎక్కడ పైచెయ్యిగా ఉన్నాము? మిగతావారికి చేతగాని పనులు, తెలియని విశేషాలు మనకు ఎంతవరకు పట్టులో ఉన్నాయి? మనకు తెలిసిన పెద్దవారిలో, మన గురించి మంచి మాట చెప్పగలవారు ఎవరున్నారు? లాంటి ప్రశ్నలన్నీ మన మెదడులో తిరుగుతూ ఉండాలి. ప్రశ్నలతోనే సరిపెట్టుకుంటే చాలదు. ఈ ప్రశ్నలన్నింటికీ పాజిటివ్ సమాధానాలు వచ్చేదిశగా మనం ప్రయత్నం చేస్తూనే ఉండాలి.
*మనకు చేతనయిన సంగతులతో బాటు, చేతగానివీ ఉంటాయి. బలహీనతలను కూడా గుర్తించి వాటిని గురించి కూడా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూ సాగాలి. మనంకొన్ని పనులు ఇష్టం లేక, చేతగాక తప్పించుకుంటాము. అది తప్పుకాకపోవచ్చు కానీ, ఆ సంగతి మనకు తెలిసి ఉండాలి. తోటివారు, పై అధికారులు, పెద్దలు మనలోని బలహీనతలు, లోపాల గురించి ఏమనుకుంటున్నారు? సాధారణంగా, మన సమాజంలో ఎవరూ ఇలాంటి విషయాలను చెప్పరు. కానీ వాటిని కూడా చెప్పగల వారు మన సర్కిల్లో ఉండాలి. లోపం గురించి మనకు తెలియకపోవచ్చు. తెలుసుకోవాల్సిన అవసరమూ రాకపోవచ్చు. తెలిస్తే మాత్రం, వాటిని సరిదిద్దుకునే అవకాశం ఉంటుంది.
శఅసలు మన మీద మనకు నమ్మకం ఉందా? ఆత్మస్థైర్యం ఉందా? పనులను పక్కనపెడుతూ తప్పించుకు తిరుగుతున్నామా? మనమే ఆలోచించి తెలుసుకుంటే మేలు గదా!
*కొత్త అవకాశం కనిపించిన వెంటనే దూకడం కూడా మంచిది కాదు. గోడ దొరికిన తరువాత తడికను తన్నమన్నాడు ఒకాయన! అసలు మనకు జీవితంలో ఏం కావాలి? తేల్చుకుని ముందుకు సాగాలి. ఊరు మారవలసి వస్తే కుదురుతుందా? జీతం భత్యాల విషయంలో తేడా రాదు గదా? కొత్త ఉద్యోగం నిలకడగా ఉంటుందా? అసలు అక్కడ మనం సుఖంగా కొనసాగగలుగుతామా? అక్కడ మరింత ముందుకుపోయే అవకాశాలు ఉంటాయా? అసలు అన్నింటికంటే ముందు కొత్త అవకాశం ఆసక్తికరంగా ఉందా? ఎన్నో ప్రశ్నలు! మనలో మనం, మరొకరితో వీలయితే అక్కడా చర్చించుకుని ముందుకు కదలాలి.
*కొంత అనుభవం కలిగినవారికి, చాలా అవకాశాలు కనిపించే వీలు కూడా ఉంటుంది. అప్పుడు వాటన్నిటి గురించీ వివరాలు సేకరించాలి. ఎక్కడ మనకు అనుకూలంగా ఉంటుంది? పని ఆనందం ఎక్కడ వీలవుతుంది? సంతృప్తికి వీలు ఎక్కడ? అన్నింటికీ మించి, సులభంగా అందుకోగలిగిన అవకాశాలు ఏవి? లాంటి ప్రశ్నలు ఎదురవుతాయి. కొన్ని ఉద్యోగాలలో చిక్కులుంటాయి. కానీ ముందు కనబడవు. వెళ్లిన తరువాత, తప్పు చేసిన భావం మిగులుతుంది. వెనక్కురావడానికీ ఉండదు.
అవకాశాల వేట, ఈ కాలంలో ఒకచోటికి ముగిసేదికాదు. ఉద్యోగాలు మారినందుకు మనుషుల విలువ పెరుగుతున్నది. ఒకప్పుడు పనిచేసిన చోటికే, పెద్ద స్థాయిలో తిరిగివచ్చేవారున్నారు. జాగ్రత్తగా, పట్టుదలగా, విశాల దృక్ఫథంతో ముందుకుసాగడమే! అవకాశాలు పిలిచినప్పుడు రావు. తెలిసేలా రావు. దూకుతూనే ఉండాలి. ఒకసారి అవకాశంలోకి దూకామని తర్వాత అర్థమవుతుంది.
సంగతి తెలిసింది!
ఒక దేశం ఉంది. ఆ దేశంలో గాడిదలు లేవు. ఒకతను ప్రయత్నంగా మరెక్కడినుంచో ఒక గాడిదను తెచ్చుకున్నాడు. కొంతకాలం దాన్ని బాగానే సాకాడు. కానీ, దాన్ని ఏరకంగా వాడుకోవాలో అర్థం కాలేదు. తిండి దండగ అంటూ గాడిదను ఒక కొండ పక్కన అడవిలో వదిలేసివచ్చాడు. అతని బాధ తీరింది. గాడిద, దొరికిందేదో తింటూ బాగానే బతుకుతున్నది. ఆ అడవిలో ఒక పులి కూడా ఉంది. అది ఒకనాడు గాడిదను చూచింది. అంత ఎత్తున్న కొత్త జంతువును చూసి కొంచెం భయపడింది. ఎక్కడినుంచి వచ్చిందో అనుకుంటూ కంటబడకుండా తప్పించుకుని తనదారిన తాను పోయింది. ఆ తరువాత పులి, దొంగచాటుగా గాడిదను పరిశీలిస్తూ కాలం గడిపింది. కొన్నాళ్లకు కొంచెం ధైర్యం కలిగి గాడిదకు దగ్గరగా వచ్చింది. అయినా తప్పించుకుని తిరిగింది. ఒకనాడు పులి వచ్చిన సమయానికి గాడిద ఓండ్రపెట్టింది. తన సంగతి తెలిసిపోయిందేమోనని జడుసుకుని పులి పరుగుతీసి దాక్కుంది. కొంచెం సేపటికి దొంగచాటుగా వచ్చి గాడిదగారిని రహస్యంగా పరికించింది. పెద్ద శరీరం, పెద్ద గొంతు తప్పితే మరేమీ ప్రత్యేకంగా కనిపించలేదు. పైగా, గాడిద గడ్డీగాదం తింటున్నది! పులికి, గాడిద అరుపులు అలవాటయి, నిర్లక్ష్యం మొదలయింది. అది వచ్చి గాడిద చుట్టు తిరిగి చూచింది కూడా! దానికి ధైర్యం పెరిగింది. గాడిద ముందుకు వెళ్లి, కావాలనే దాన్ని కుమ్మింది. గాడిదకు కోపం వచ్చింది. అది వెనుక కాళ్ళతో పులిని తన్నింది! పులికి విషయం అర్థమయింది! ఇంతేనా ప్రతాపం! అనుకుంది. అమాంతం పైనబడి, పులి గాడిదను చంపి తినేసింది!
పని - సమయం
నటుడు నసీరుద్దీన్ షా నాటకాల్లో, మామూలు సినిమాల్లో, ప్యారలల్ సినిమాలో పని చేస్తాడు. ‘రోజులో 24 గంటలున్నాయి. ఎనిమిది గంటలు పని. ఎనిమిది గంటలు నిద్ర. అయినా మరో ఎనిమిది గంటలు ఉండనే ఉన్నాయి. చేయదలచుకున్న పనికోసం సమయాన్ని వాడుకోవడం నా పద్ధతి’ అంటాడు ఈ 61 ఏళ్ళ యువకుడు. అతనింకా సినిమాల్లో నటిస్తున్నాడు. నాటకాలలో పాల్గొంటున్నాడు.
===
అసలు మాట
అవకాశాలలో అపార్థాలను, అనర్థాలను చూచేవారు నిరాశావాదులు. అనర్థాలలో కూడా అవకాశాలను వెదికేవారు
ఆశావాదులు -హ్యారీ ట్రూమన్
స్వతహాగా స్వభావం మంచిదయితే, ప్రపంచంలో వెలుగులే కాదు, మరెన్నో కనబడతాయి. అనుకోకుండానే, మంత్రం వేసినట్టు, అవకాశాలన్నీ మన ముందుకు వచ్చేస్తాయి. అప్పటివరకు కనిపించని ప్రపంచమంతా, మార్పు తరువాత ఎదుట నిలుస్తుంది.
-అర్ల్ నైటింగేల్
-అర్ల్ నైటింగేల్
No comments:
Post a Comment