ఇది ొక అజ్ఞాత కవి రచనకు నా అనువాదం మాత్రమే
నీ చేతిలో
నీవు కవివయితే, నన్ను అవుననిపించు.
కవిత చూపించు, అంటావు నీవు.
మరి నేను నీ చేతిలోకి ఒక రాతి గులకను పడేస్తాను
చిన్నగా
గుండ్రంగా
మామూలుగా, గులకరాయి
నేను మురిసి పోవాలా?
ఇదేం కవిత, ఇదేం ప్రాస?
గద్దించి అడుగుతావు నీవు
నాకు నీ మనసు తెలుసు, కానీ,
నీ చేతిలో ఒక కొండ ఉంది
దాని శిఖరం ఒకప్పుడు ఆకాశాన్ని తాకి ఉండవచ్చు
కానీ, కాలం, కన్నీళ్లూ దాన్నిప్పుడు కరిగించేశాయి
అదిప్పుడు కొండ కాదు మరి!
నీ చేతిలో గతమంతా ఉంది
అది కరిగి అరిగి గులకయింది
కొండ గుండుగా,
గుండు గులకగా మారింది.
ముందు ముందది ఇసుక రేణువవుతుంది.
నీ చేతిలో ఒక నక్షత్రశకలం ఉంది
మహావిశ్వం లోని ఒక అంశం ఉంది.
ఆ రేణువు ఏ బీచిలోనో కలిస్తే
నక్షత్రాలకన్నా ఎక్కువయిన సంఖ్యలో ఒకటవుతుంది
నీ చేతిలో ఒక మూలకం ఉంది
అది నీటిలో మునుగుతుంది.
కానీ ఒడుపుగా వేస్తే మాత్రం ఎగురుతూ నాట్యాలాడుతుంది
నీటి మీద ఎగురుతూ నిక్షేపమవుతుంది!
బహుశః నీ చేతిలోని రాతితోనే
గోలియాత్ ప్రాణాలు పోయి ఉంటాయి.
అది, రాక్షసుడిని కూడా లొంగదీసిన
డేవిడ్ నమ్మకానికి గుర్తు!
నీ చేతిలో ఉన్నది
ప్రశ్న ఒకటే కాదు, జవాబు కూడా!
కవిత ప్రాస అందులోనే ఉన్నాయి
వాటిని కల్పించింది నాకన్నా మాటకారి మరెవరో!
No comments:
Post a Comment