అంతే మరి!

ఒక రైతు ఉండేవాడు. అతగానికి రకరకాల జంతువులను, పశువులనూ పెంచడం ఇష్టం. ఒకప్పుడు అతను ఒక గుర్రాన్ని కొన్నాడు. ఆ గుర్రం అన్ని గుర్రాల వంటిది కాదు. చాలా అరుదయిన రకం. గుర్రాన్ని రైతు చాలా అపురూపంగా చూచేవాడు. కొన్నాళ్లకు గుర్రం జబ్బుపడింది. పరుగెత్తదు. తిండి తినదు. పాపం రైతు కుదేలు పడిపోయాడు. వైద్యుడిని పిలిపించాడు. వైద్యుడు రకరకాల పరీక్షలు చేసి, ‘మూడుదినాలు మందివ్వాలి. పరుగెత్తిందా సరేసరి! లేదంటే గుర్రాన్ని చంపడమే మంచిది. లేకుంటే, దాని జబ్బు మిగతా అన్నింటికీ అంటుకుంటుంది’ అన్నాడు.

ఈ మాటలు చెప్పడం, అక్కడ ఉండే కోడి విన్నది.

వైద్యుడు మందు యిచ్చి వెళ్లిపోయాడు. కోడి, తరువాత గుర్రం దగ్గరకు వెళ్లి ‘సంగతి తెలుసా? నీవుగాని పరుగెత్తలేదంటే, నిన్ను చంపుతారట! ఏదో తిను! కాస్త బలం తెచ్చుకో!’ అని చెప్పింది.

రెండవరోజు మందుయిచ్చారు గుర్రానికి! కోడి వచ్చి గుర్రానికి బుద్ధి చెప్పి సాగింది. ‘‘ఊరికే ఛస్తావు! తిన్నావుగా! కదులు మరి! కావాలంటే నేను నీతో వస్తా! ఏదీ పద! అదీ! అదీ!’ అంటూ హుషారు చేసింది.

మూడవనాడు మందు యిచ్చిన వైద్యుడు, ‘రేపటితో సంగతి తెలుస్తుంది’ అంటూ వెళ్లిపోయాడు. కోడి తిరిగి ‘సిగ్గులేదూ! ఛస్తే ఏమొస్తుంది?’ అని గుర్రాన్ని ఎంతో హుషారు చేసింది. మరునాడు తెల్లవారుతుండగానే కూసిన కోడి, వెంటనే గుర్రం దగ్గరకు వచ్చింది! ‘అన్నా! రా! నాతో రా! మాట విను! పరుగెత్తు! దాణా తిను! పరిగెత్తు!’ అంటు రకరకాలుగా హుషారు చేసి చివరకు గుర్రాన్ని పరుగెత్తించింది!

అలికిడి విన్న రైతు బయటకు వచ్చాడు. గుర్రం పరుగెత్తుతూ కనిపించింది. అతను సంబరపడిపోయాడు. అందరినీ కేకలేసి పిలిచాడు. ‘చూడండిరా! నా గుర్రం! ఎంత బాగా పరుగెత్తుతున్నదో చూడండి! నాబాధ తీరింది! ఏమిటో అనుకున్నాను. ఇవాళ పండగ చేయాల్సిందే! ఏదీ! ఆ కోడిని పట్టుకోండి! పలావు వండుకుందాం!’ అన్నాడు.